بدعت‌گذاران در دين

ویژگی سوم:

«السنة فيهم بدعة»

اينان گروه و طايفه‌اي هستند، که روش‌ها، مسائل و حقايق دين خدا، پيش آن‌ها بدعت است. مي‌گويند: چرا بر سر قبر پيامبر يا ائمه طاهرين يا اولياي خدا، ساختمان می‌سازيد؟ تمام نيت ساختمان‌سازان اين است که مردم بيايند و از پيامبر، امام، و اولياي خدا ياد کنند، دلشان منقلب شود، اثری بگيرند، در آن‌جا بايستند و نماز بخوانند و عبادت کنند، و بعد هم پيامبر را زيارت کنند. به نظر این گروه، بناي روي قبر و زيارت پيامبر بدعت است.

مي‌گويند: اين کار، نامشروع است. از این‌رو تمام ساختمان‌هاي سر قبور ائمه بقيع و همسران و عمه‌هاي پيامبر و تمام آثار اسلامي به وسيلة آنان تخريب مي‌شود. مگر مردم در اين حرم‌ها چه مي‌کنند؟ در حرم پيامبر مگر مردم به پيامبر صلوات نمي‌فرستند. مگر درود، امر خدا در قرآن نيست. (صَلُّوا عَلَيْهِ) مگر امر نيست. در اين حرم‌ها خدا را عبادت مي‌کنند و به توبه می‌پردازند. خود را از گناهان پاک مي‌کنند و تصميم می‌گیرند گناه را ترک کنند.

(في بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فيها بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ)

شما مي‌گوييد: منظور از اين آيه، خانة کعبه است. خانه کعبه که يکي است! بايد خدا مي‌فرمود: «في بيت اذن الله نه في بيوت»؟! کلمه بيوت از سه به بالا را مي‌گويد. خانة کعبه را که در قرآن مفرد مي‌آورد: (أَنْ طَهِّرا بَيْتِي) خانه‌ام. ولي در اين‌جا بيوت، نکره است و الف و لام ندارد. بنابراین به خانه‌هاي معين اشاره ندارد. اوصاف خانه را مي‌گويد که از اوصاف روشن مي‌شود، اين خانه‌ها کجاست؟

خانه‌هايي است که خدا به آن‌ها ارزش داده و در اين خانه‌ها ذکر خدا و تسبيح خدا گفته مي‌شود.

مگر در اين حرم‌ها غير از ذکر خدا و تسبيح خدا کار دیگري انجام مي‌شود؟! اما امام عسکري (علیه السلام) مي‌گويد: يک کار پسنديده پيش اين‌ها بدعت و کاری ناپسند است. در کمال حماقت، يک کار عقلايي را بدعت مي‌دانند و مي‌گويند: ما بايد مظاهر بدعت را نابود کنيم؛ پس حرم را تخريب مي‌کنند. اين برداشتي است که از حرف امام عسکري (علیه السلام) مي‌شود: وقتي مي‌گويند بدعت است، نتیجه می‌گیرند که بايد آن‌ها را نابود کنند، و در آينده مي‌آيند حرم مرا و پدرم را خراب مي‌کنند، مي‌گويند: این ساختمان‌سازی بدعت است.