قرآن مي‌فرمايد: تعدادي از انبيا در اين مسير به شهادت رسيدند.
امام صادق (علیه السلام) مي‌فرمايد: قبل از شما برای اين حقيقت، عده‌اي را زنده زنده اره کردند. قرآن مجيد يک سورة کامل در اين زمينه دارد که يک مشت مرد و زن، و پير و جوان را برای همين توحيد خالص، زنده زنده در آتش سوزاندند؛ جرمشان اين بود:
(وَ ما نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلاَّ أَنْ يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزيزِ الْحَميدِ)
چرا در مقابل بت کرنش نداريد؛ چرا بت را نمي‌پرستيد؛ چرا قوانين مکتب بت‌پرستي را نمي‌پذيريد؟ گفتند: ما بت زنده و مرده را قبول نداريم.
جان چه باشـد که نثار قـدم دوست کنيـم
اين متاعي است که هر بي‌سر و پايي دارد
بخش اول تشهد، بت‌زدايي است. يعني دل را از بتخانه بودن پاک كنيد؛ و حاکميت قوانين بت و بت‌پرستي را ريشه‌کن كنيد. در مسألة توحيد با همة وجود به راستي و درستي بگوييد:
(قُلْ إِنَّ صَلاتي وَ نُسُكي وَ مَحْيايَ وَ مَماتي لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ)
براي هيچ بتي ارزش قائل نشويد؛ گرچه انسان با متوليان بت درگير باشد و جانش را هزينه کند. ارزش دارد که آدم جان را به جان‌آفرين تقديم كند؛ كه او با قيمت سنگيني مي‌خرد.
(إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى مِنَ الْمُؤْمِنينَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ)
منبع : پایگاه عرفان
