آفرينش آدم بر اساس عشق

خدايي که خالق انسان است، هنر و صنعت انسان‌سازي دارد.

فلاسفه گفته‌اند که انسان معلول اين علت است؛ پس چطور عاشق انسان نباشد. اگر عاشق انسان نبود، 124 هزار پيامبر براي هدايت او نمي‌فرستاد كه به او بگويند دنيا و آخرتت از دست مي‌رود، بيا به سوی خدا حركت كن و حرکتت را مستقيم قرار بده! تو که به سوي جهنم مي‌روي، بيا بهشت را انتخاب كن! تو که زبانت را براي دروغ و دغل به كار مي‌گيري، براي راستي و درستي قرار بده! تو که شهوت را براي حرام به كار مي‌گيري، در راه حلال به کار بگير!

اگر پروردگار ما را دوست نداشت، آیا ما را خلق مي‌کرد و مي‌فرمود: هيچ ميلي به شما ندارم، هر گونه مي‌خواهيد زندگي كنيد و سپس بميريد؟! اين که پروردگار با رحمتش، با رزق، محبت، و احسان، و با انبيا، قرآن و امامانش دنبال ماست، بايد انصاف دهيم که به ما علاقه دارد.

بنابراين مي‌فرمايد:

(وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا وَ أَوْحَيْنا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْراتِ)

اين يکي از بالاترين نقاط مثبت زندگي پيامبران است. در قرآن مي‌گويد: من به تمام پيامبران وحي کردم از هيچ کار خيري، دريغ نکنند. برای پی بردن به این امر زندگي پاک انبيا و کارهاي خير ايشان را بخوانيد.