حديث بسيار پرمعنایی را از وجود مبارک حضرت رضا7 نقل کردیم که ایشان از پدران بزرگوارشان از پروردگار عالم روایت مي‌کنند كه خداوند مي‌فرمود:
عبادت را از کساني مي‌پذيرم که با درک عظمت من، مرا عبادت کنند.
براي درک عظمت پروردگار باید در حد فکر بشري به منابع این عظمت مراجعه کرد. مواردی را در فصل پیش بیان کردیم. در این‌جا به پاره‌ای موارد دیگر می‌پردازیم.
ـیک از این منابع قرآن مجيد است که اوصاف پروردگار را بيان مي‌كند. دقت در اوصاف پروردگار، انسان را تا اندازه‌ای به عظمت حضرت حق واقف مي‌کند. قرآن مجيد مي‌فرمايد: برگي از درختي در اين عالم نمي‌افتد، مگر اين‌که خدا مي‌داند.
درک عظمت پروردگار در این‌جا به آن است که اولاً توجه کنیم چه تعداد موجود در اين عالم وجود دارد.
ثانياً يکي از انواع موجودات عالم برگ‌داران هستند. کدام برگ در کدام گوشه جدا مي‌شود که پروردگار عالم مي‌فرمايد «فرود آن را مي‌دانم». شما با همين آية شريف، گستردگي دانش پروردگار و علم حق را در باطن خود ملاحظه کنيد. علمي که بي‌نهايت است و تمام موجودات ظاهر و باطن عالم، در اين علم هستند و اين علم محيط بر همة آن‌ها است و کل موجودات عالم هم محاط در اين علم است. اين گوشه‌اي از عظمت علم پروردگار است.
منبع : پایگاه عرفان
