فارسی
جمعه 10 فروردين 1403 - الجمعة 18 رمضان 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه
0
نفر 0

رساله اعتقادات

 

 

پدید آورنده : علامه مجلسی 

 

حکمت الهی

بدانید به درستی که پروردگار شما، سبحانه و تعالی، تعلیم فرمود شما را در کتاب خود، طریق علم شما را به وجود و صفات خویش، پس امر کرد شما را به آن که تفکر و تدبّر کنید در آنچه ودیعه گذاشته است در آفاق و اطراف آسمان ها و زمین و در نفس های شما از صفحه های غریبه و حکمت های بدیعه، پس وقتی که تأمّل و تفکر کردید شما، به عقل صریح یقین خواهید کرد به آن که از برای شما است، پروردگاری حکیم و دانا و قدرت دارنده و تسلط دارنده که جایز نیست بر او ظلم کردن و کار قبیح نمودن.

پس از آن بدانید که پروردگار شما، برانگیخت به سوی شما پیغمبری مؤید به آیات ظاهره و معجزات باهره، و عقل شاهد است به اینکه جایز نیست بر خدا که جاری نماید بر دست دروغ گویی، امثال این آیات و معجزاتی که از این پیغمبر ظاهر شده.

پس در وقتی که یقین کردی به صدق و راستی این پیغمبر، لازم می شود تو را آنکه متابعت کنی او را و اعتقاد نمایی که او راست گو است در هرچه خبر داده تو را به آن، در اصول دین و فروع دین.

یگانه و بی همت

پس الحال بدان، از جمله چیزهایی که ثابت شده در آیات و اخبار متواتر، آن است که حق تعالی، یگانه و بی شریک است در مملکت خود و جایز نیست عبادت کردن خیر او را، و در خلقت عالم به احدی غیر خود استعانت نجست، و او احدی الذات است، نیست از برای او اجزاء خارجیه و نه اجزاء وهمیه و نه عقلیه، و او احدی المعنی است که نیست برای او صفات زائده، بلکه صفات او عین ذات او است. و او است ازلی که انتهایی نیست از برای وجودش در جانب ازل، و ابدی است که ممتنع است نیستی بر او، از حیث ازل که او ابد.

و حق تعالی مختار است و افعالی که از او صادر می شود به اختیار خود او است و مجبور نیست در افعال خود، و او بر هر چیزی قدرت دارد و اگر اراده کامله اش تعلق گیرد که خلق فرماید، هزار مقابل این عالم را هر آینه خلق خواهد نمود، بدون ماده و مدتی، نه چنان که حکما خیال می کنند که اجسام مخلوق نمی شوند، مگر آنکه استعداد و ماده قدیمه داشته باشند.

و او دانا است به جمیع چیزها از جزئیات و کلیات، و علم او به آنچه بوده و آنچه می شود، بر یک جور است، و تغییر پیدا نمی کند علم او به چیز بعد از ایجاد او، و غایب نیست از علم او مثقال ذره نه در زمین و نه در آسمان، نه چنان که حکیم گمان می کند که او علم به جزئیات پیدا نمی کند، و این قول کفر است.

* * *

و جایز نیست از برای تو تفکر کردن در شبه های قضا و قدر و فرو رفتن در این لجّه، پس به درستی که ائمه ما صلوات اللّه علیهم اجمعین نهی کرده اند ما را از تفکر در آن، چه آن که در آن شبهه ای است قوی که عقل بسیاری از مردم عاجز است از حل آن، و به واسطه آن بسیاری از علما گمراه شده اند، پس بپرهیز از تفکر و تعمق در آن، که تفکر در آن فائده نمی دهد تو را جز گمراهی، و زیاد نمی کند تو را جز جهل و نادانی.

پس واجب است که ایمان بیاوری و اعتقاد نمایی به حقیت جمیع پیغمبران، از انبیا و مرسلین و اعتقاد کنی عصمت و طهارت ایشان را. انکار پیغمبری ایشان، یا سبّ ایشان، یا استهزاء و سخریه به ایشان، یا گفتن چیزی که باعث استخفاف به شأن ایشان باشد، کفر است.

* * *

و اما مشهورترین از آن ها مثل آدم و نوح و موسی و عیسی و داوود و سلیمان علیه السلام و غیر ایشان از آنهایی که حق تعالی نام ایشان را در قرآن ذکر فرموده پس واجب است که بالخصوص به ایشان و به کتاب های آن ها اعتقاد بیاوری. و کسی که انکار کند یکی از آن ها مثل آن است که انکار همه را نموده باشد و کافر شده به آنچه حق تعالی نازل فرموده.

ایمان به کتاب خدا

و واجب است که ایمان بیاوری و تصدیق کنی به حقیقت قرآن و آنچه در قرآن است مجملاً و اینکه آن از جانب حق تعالی نازل شده، و معجزه است، و انکار آن و استخفاف به آن کفر است، و هم چنین موجب کفر است به جا آوردن چیزی که مستلزم باشد استخفاف به آن را، مثل سوزانیدن آن بدون ضرورت، یا انداختن آن را ـ العیاذ باللّه ـ در قاذورات. و اما چیزهایی که به این مثابه نیست، مانند کشیدن پا به سمت قرآن و مثال آن، پس منوط به قصد است. پس اگر قصد استخفاف داشته باشد آن نیز کفر است و الاّ نه چنین است.

* * *

و هم چنین واجب است تعظیم کعبه محترمه، استخفاف به آن نیز کفر است مانند حدث کردن در آن اختیاراً، یا گفتن چیزی که باعث اهانت آن شود.

و هم چنین است کتاب های حدیث نبوی و احادیث ائمه طاهرین علیهماالسلام و هم چنین واجب است اعتقاد به وجود ملائکه و بودن ایشان یا بعض ایشان از جسمه های لطیفه، و اینکه از برای بعضی [از آنها] است بال ها، و برای ایشان است صعود و نزول، و انکار مشهورترین از ایشان چون جبرئیل و میکائیل و عزرائیل و اسرافیل و انکار جسمیت ایشان کفر است.

زنده به ذات

حق تعالی زنده است و حیات در ما صفتی است زائد بر ذات ما که خواهش می کند حس و حرکت را، و در حق تعالی ثابت است بر وجهی که متضمن نقص نباشد، پس او زنده است به ذات خود، زیرا که صادر می شود از او کارها، و همه امور را می داند، پس ذات بسیط او قائم مقام صفات و آلات است، پس آنچه از یعنی حیات کمال به حساب می آید، مانند احتیاج به کیفیات و آلات، در او راه ندارد و از او منفی است.

ضروریات دین

ضروریات دین بسیار است، مثل وجوب نمازهای پنجگانه و عدد رکعات و اوقات آنها فی الجمله، و مشتمل بودن آنها بر رکوع و سجود بلکه بر تکبیرة الاحرام و قیام و قرائت بنا بر اظهر، و مشروط بودن آنها به طهارت مجملاً، وجوب غسل جنابت و... ، و مثل واجب بودن غسل دادن مرده ها و نماز خواندن بر آنها و دفن کردن آنها، و وجوب زکات، و روزه ماه رمضان، و مبطل بودن اَکل و شرب و وجوب حج و رجحان جماعت در نماز، و صدقه بر مساکین، و فضیلت داشتن علم و اهل علم، و فضیلت صدق و راستگویی در موردی که سودمند باشد و مرجوح بودن دروغ در موردی که غیر نافع باشد، و حرمت ظلم، و خوردن مال غیر را بدون جهتی که باعث حلیت آن شود، و حرمت کشتن مردمان را بدون حق، بلکه مرجوح بودن فحش و قذف و رجحان سلام و ردّ آن بنابر اظهر، و رجحانِ خوبی نیکی به پدر و مادر، و بد بودن عقوق آنها بلکه رجحان صله ارحام بنابر احتمال، و غیر اینها از چیزهایی که مشهور است ما بین مردم به طوری که شک نمی کند در آن احدی از ایشان.

ضروریات مذهب امامیه

و اما انکار کردن چیزی که از ضروریات مذهب امامیه است، پس آن ملحق می کند منکرش را به مخالفین و بیرون می کند او را از زمره متدّینین به دین ائمه طاهرین صلوات اللّه علیهم اجمعین مثل امامت ائمه اثنا عشر، و فضل و علم این دوازده امام، و واجب بودن اطاعت آنها، و فضیلت داشتن زیارت ایشان، و اما مودت ایشان و تعظیم ایشان فی الجمله پس از ضروریات دین اسلام است و اختصاص به شیعه ندارد و منکر آن کافر است مثل ناصبی ها و خوارجی ها لعنهم اللّه تعالی.

امامت

پس چاره نیست از آن که اعتقاد کنی در پیغمبر و امامان علیهم السلام به آنکه از اول عمر تا آخر عمر معصوم بوده اند از گناهان صغیره و کبیره، و هم چنین جمیع پیغمبران و ملائکه، و آن که آنها اشرف جمیع مخلوقاتند و افضلند از جمیع انبیاء سلف و از جمیع ملائکه، و آن که آنها دانا هستند آنچه را که بوده و می باشد تا روز قیامت، و آن که نزد ایشان است آثار پیغمبران گذشته و کتاب های آنها مثل تورات و انجیل و زبور و صحف آدم و ابراهیم علیه السلام و شیث، و عصای موسی، و خاتم سلیمان، و پیراهن ابراهیم، و تابوت و الواح و غیر اینها.

و اعتقاد باید کنی به آن که جهاد مجاهدین آنها و نشستن از جهاد بعضی آنها و سکوت آنها و نطق آنها و جمیع کردار و احوال و گفتار آنها به امر خدا بوده، و آن که هر چه می دانست پیغمبر، می دانست امیرالمؤمنین نیز، به جهت آن که از آن حضرت تعلم نموده بود، و هم چنین هر امام بعدی در وقت امامت خود می دانست آنچه را که امام سابق می دانسته و آن که به رأی و اجتهاد خود نمی گفتند، بلکه جمیع احکام را از جانب حق تعالی می دانستند و نادان نبودند به هیچ چیزی که از آن سؤال کرده می شدند، و می دانستند جمیع زبان ها را، و می دانستند جمیع اصناف مردم را به ایمان و کفر، و اعمال این امت را از ابرار و فجار، در هر روزی بر آنها عرضه می کنند.

* * *

پس بدان که واجب است اقرار کنی به حاضر شدن پیغمبر و ائمه دوازده گانه علیهم السلام بالای سر هر که از دنیا می رود، چه نیکوکار باشد آن شخص یا از فجّار، چه مؤمن باشد چه از کفّار، پس مؤمنین نفع می برند از حضور آنها به سبب شفاعت آنها در آسان شدن سختی های مرگ و سکرات آن، و سخت می کنند سکرات را بر منافقین و دشمنان اهل بیت.

و در اخبار وارد شده آن که آن آبی که جاری می شود از چشم های مؤمنین در وقت مرگ، از جهت شدت فرح و سرور ایشان است به سبب رؤیت کردن آنها پیغمبر و ائمه را علیهم السلام.

معاد

و واجب است که اعتقاد کنی به آن که حق تعالی محشور می گرداند مردم را در قیامت و بر می گرداند روح های آنها را به اجساد اصلیه ایشان، و تأویل کردن آن را به چیزی که مخالف ظاهر آن است هم چنانکه در این زمان شنیده می شود از بعض ملاحده، کفر و الحاد است. و بیشترین قرآن وارد شده در اثبات معاد جسمانی و اثبات کفر منکران آن و واجب است که اذعان کنی به حقیّت حساب، و دادن کتاب ها را که صحیفه های اعمال باشد به دست راست بعضی و به دست چب بعضی.

و اعتقاد کنی به آن که حق تعالی موکل گردانیده بر هر انسانی دو ملک که یکی از آنها برطرف راست اوست و دیگری بر طرف چپ، و صاحب یمین، حسنات را می نویسد و صاحب شمال، گناهان و سیئات را، پس در هر روزی دو ملک هستند که عمل روز را می نویسند، همین که روز به آخر رسید عمل بنده را می برند، و دو ملک دیگر می آیند و عمل شب را می نویسند. و مباد که تأویل کنی آنها را به آنچه شنیده می شود در این زمان از بعضی، که آن کفر است.

 


منبع : پایگاه حوزه
0
0% (نفر 0)
 
نظر شما در مورد این مطلب ؟
 
امتیاز شما به این مطلب ؟
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب

ارزش قرآن از منظر امام باقر(ع)
فضایل و خصایص زینب کبرى (س )
مرگ را در آغوش بگیرید
حقیقت روزه‏ در ماه رمضان
امام سجاد علیه السلام و دفاع فرهنگی
فحشاء از دیدگاه آیات و روایات
آثار و نتایج قیام امام حسین(ع)
عنايت و توجه سيدالشهدا (ع)
امام آسمانی (1)
قدرت و فرمانروائى مطلقه حق بر ظاهر و باطن هستى‏

بیشترین بازدید این مجموعه

گوشه ای از فضائل زینب کبری سلام الله علیها
آثار و نتایج قیام امام حسین(ع)
نقش نماز در روابط اجتماعي
فضایل و خصایص زینب کبرى (س )
عوامل زمینه ساز گناه
دو جریان فرهنگ ساز
فحشاء از دیدگاه آیات و روایات
عارف واقعی کیست؟
کرامات و معجزات حضرت فاطمه زهرا (س) (2)
متن دعای معراج + ترجمه

 
نظرات کاربر

پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^