گروه بينالملل: گروههای تندرو و تكفيری و در رأس آنها «القاعده» كه در پی شرايط مناسب برای نفوذ در كشورهای اسلامی هستند، وضعيت مصر را برای برافراشتن پرچم سرشار از سياهی و جنايت مساعد میبينند و سعی دارند تا با قرار گرفتن در صف تظاهراتكنندگان حامی اخوانالمسلمين، خواستههای برحق شهروندان قاهره را به نفع خود تمام كنند.
گروههای افراطگرا و تكفيری در بسياری از كشورهای آفريقايی فعاليت دارند و منتظر فرصتی هستند تا دولتها ضعيف شوند و از اين طريق، قدرت را در كشورهای اسلامی بهدست بگيرند و بيش از پيش به برادركشی و جنايت عليه مسلمانان ادامه دهند. يكی از اين گروهها «الشباب سومالی» وابسته به القاعده است كه چند روز پس از آغاز تظاهرات مردم مصر عليه كودتای نظامی و بركناری محمد مرسی، با ارسال پيامهايی در صفحه اجتماعی «توئيتر»، شرايط را برای برافراشتن پرچم سياه القاعده مساعد خواند.
گروه الشباب در اين پيام تأكيد كرده است: اين لحظهای بسيار مهم برای حمايت از القاعده است؛ برافراشتن پرچم در مصر از اين پس يكی از اولويتهای مهم ما خواهد بود!
جدای از اينكه تظاهرات حاميان محمد مرسی و در طرف ديگر، حاميان ارتش و درگيری بين اين دو گروه نتيجهای جز تشديد تنشها و كشته شدن انسانهای بیگناه نخواهد داشت، بايد به اين نكته هم اشاره كرد كه شرايط موجود در مصر نه تنها برای اين كشور بلكه برای كشورهای همسايه نيز سرنوشتساز است. اگر درگيریها ادامه پيدا كند، گروههای تروريستی و تكفيری با نفوذ در صف حاميان مرسی سعی خواهند كرد كه آتش جنگ را شعلهورتر سازند. از طرف ديگر، ارتش نيز تاكنون نشان داده است كه به هيچوجه قصد تعامل و مصالحه با حاميان اخوانالمسلمين را ندارد و تظاهراتها را به شدت سركوب میكند. بنابراين نفوذیهای تكفيری با تحريك نظاميان سعی خواهند كرد كه به كشتار غيرنظاميان توسط ارتش سرعت بيشتری ببخشند و اعضای خود را كه هميشه آماده كشته شدن برای القاعده هستند به ميدان جنگ اعزام كنند.
اگر از جنبه انسانی به اين مسئله توجه كنيم، تنها نتيجه اين است كه عدهای میكشند و عدهای ديگر نيز كشته میشوند؛ طبيعت جنگ و درگيری نيز جز اين نيست! ولی اگر از بُعد سياسی اين موضوع را مورد بررسی قرار دهيم، خواهيم ديد كه كشته شدن اعضای القاعده در صف حاميان مرسی، از يك طرف حقانيت اخوانالسملين را زير سؤال میبرد و از طرف ديگر، گروههای تكفيری سراسر جهان را، همانند آنچه در سوريه شاهد هستيم، برای حمايت از «برادران تكفيريشان» عازم قاهره میكند.
نبايد فراموش كنيم كه حاميان جوان اخوانالمسلمين به دليل كينهای كه از ارتش و حاميان نظاميان به دل گرفتهاند در پی انتقامجويی هستند و اين فرصت مناسبی برای گروههای تندرو و سلفی است تا آنان را با خود همراه سازند
در حقيقت، كشته شدن اعضای مرتبط با القاعده يك تاكتيك جنگی و حسابشده برای «مظلومنمايی» گروههای تكفيری و دعوتی آشكار از ديگر گروههای تندرو برای حضور در مصر و آغاز جنگی خانمانسوز است كه اين جنگ بهطور طبيعی دامن همه كشورهای منطقه را میگيرد. اگر امروز تكفيریها و سلفیها به راحتی در سوريه به كشتار شهروندان میپردازند، به دليل اين است كه خواستههای مشروع مردم سوريه را بهانه قرار دادند و وارد اين كشور شدند تا از همان ابتدا، اجازه ندهند كه ملت و دولت سوريه بر سر ميز مذاكره بنشينند و به صورت متقابل و با حفظ احترام، به اصلاحات سياسی و اجتماعی بپردازند.
در مصر نيز شرايط تقريبا شبيه وضعيت دو سال پيش سوريه است؛ اگر ارتش و اخوانالمسلمين از مذاكره سر باز بزنند و هركدام در گوشهای از خاك مصر برای خود حكومتی مستقل تشكيل دهند(!)، نتيجهای جز ورود گروههای تكفيری به ميدان نخواهند ديد. دليل اين ادعا نيز تصاويری است كه وزير امور خارجه مصر چند روز پيش از برخی از تظاهراتكنندگان منتشر كرد كه پرچم القاعده و سلاح گرم در دست داشتند و اين تنها آغاز راه است!
میگويم آغاز راه چراكه القاعده در حال حاضر در سوريه مشغول است و تمام قوای خود را به سوی دمشق گسيل داشته است، بنابراين در حال حاضر قدرت مانور در مصر را به مدت زياد ندارد و فقط تعدادی از اعضای خود را برای تشديد بحران و كشاندن مردم به سمت درگيری و خشونت، در قاهره بهكار گرفته است. ولی نبايد فراموش كنيم كه حاميان جوان اخوانالمسلمين به دليل كينهای كه از ارتش و حاميان نظاميان به دل گرفتهاند در پی انتقامجويی هستند و اين فرصت مناسبی برای گروههای تندرو و سلفی است تا آنان را با خود همراه سازند.
در واقع، تنشهای موجود در كشورهای اسلامی تنها به نفع دولتهای غربی استعمارگر و در كنار آنها، گروههای افراطگرای مدعی اسلام همچون القاعده است. گروههای تكفيری كه در صحرای «سينا» و مرز ليبی مستقر شدهاند، هر لحظه منتظر وخيم شدن اوضاع سياسی مصر به عنوان مهمترين كشور عربی آفريقا هستند تا از ضعف حكومت استفاده كنند و عازم قاهره شوند. القاعده كه در پاكستان و افغانستان هدف مكرر هواپيماهای بدون سرنشين آمريكايی است، امروز با تغيير موضع، جبهه را به مرزهايی كشانده است كه آمريكا و متحدانش قدرت مانوری در آنها ندارند. آفريقا سرزمينی پهناور است كه كشورهای اسلامی زيادی در آن وجود دارند و اگر مصر نتواند از وضعيت كنونی بيرون بيايد بهطور قطع بايد منتظر حضور گروههای جهادی و تكفيری در اين كشور و سپس، كشورهای همسايه بود.
بنابراين تنها راه برای مقابله با چنين تهديدی، مذاكره ميان ارتش و اخوانالمسلمين است تا هرچه سريعتر به درگيریها و كشتار غيرنظاميان خاتمه دهند و از نفوذ عناصر القاعده در قاهره و تشديد خشونتها جلوگيری كنند.
منبع : خبر گزاری قرآن (ایکنا)