ريشه عبرت‏

عبرت، ريشه و اصلى است اول كه آخرش خشيت و آخرى است كه اولش زهد است و چشم عبرت بين حاصل نمى شود، مگر براى اهل صفا و بصيرت، خداوند تعالى مى فرمايد:

عبرت گيريد اى كسانى كه چشم بصيرت داريد و براى شما عقل بينا هست.

و نيز در قرآن فرموده:

آنان كه عبرت نمى گيرند چشم هاى ظاهرشان كور نيست، بلكه چشم هاى باطنشان كور است، آن كس كه خداوند مهربان چشم دلش را بينا كرد و ديده باطنش را به عبرت گشوده، به طور يقين مرتبه بلند و مقام عظيمى نصيب او شده است.