شش خصلت ماندگار

عَنْ أَبى عَبْدِاللّهِ  عليه السلام : سِتُّ خِصالٍ يَنْتَفِعُ بِهَا الْمُؤْمِنُ بَعْدَ مَوْتِهِ ، وَلَدٌ صالِحٌ يَسْتَغْفِرْ لَهُ وَمُصْحَفٌ يُقْرَءُ مِنْهُ ، وَقَلِيبٌ يَحْفُرُهُ ، وَغَرْسٌ يَغْرُسُهُ ، وَصَدَقَةُ ماءٍ يَجْريه ، وَسُنَّةٌ حَسَنَةٌ يُؤْخَذُ بِها بَعْدَهُ  . امام صادق  عليه السلام فرمود : مؤمن از شش برنامه اى كه از او به جا مانده بعد از مرگش بهره مى برد : فرزند شايسته اى كه براى او استغفار كند ، كتاب هدايتگرى از او باقى بماند ، چاه آبى كه حفر كرده ، درختى كه كاشته ، آبى كه جارى نموده و برنامه نيكى كه مردم آن را به اجرا بگيرند و از آن متابعت كنند .
 اسلام كامل
عَنْ أَبى جَعْفَرٍ  عليه السلام : أَرْبَعٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ كَمُلَ إِسْلامُهُ ، وَأُعينَ عَلى إِيمانِهِ ، وَمُحِصَتْ ذُنوبُهُ وَلَقى رَبُّهُ وَهُوَ عَنْهُ راضٍ وَلَوْ كانَ فيما بَيْنَ قَرَنِهِ إِلَى قَدَمَيْهِ ذُنُوبٌ حَطَّها اللّهُ عَنْهُ ، وَهِىَ الْوَفا بِما يَجْعَلُ للّهِ عَلى نَفْسِهِ ، وَصِدْقُ اللّسانِ مَعِ النّاسِ ، وَالْحَياءُ مِمّا يَقْبَحُ عِنْدَ اللّهِ وَعِنْدَ النّاسِ ، وَ حُسْنُ الْخُلْقِ مَعَ الأَهْلِ وَالنّاسِ  . امام باقر  عليه السلام فرمود : چهار چيز در هركس باشد اسلامش كامل است و بر ايمانش كمك شود و گناهش پاك شود و خدا را در حالى كه از عبدش راضى است ملاقات كند و اگر از فرق تا قدمش داراى گناه باشد خدا همه آن را خواهد ريخت : وفا به تمام برنامه هايى كه به عنوان بندگى ، خداوند برايش مقرّر فرموده است ، راستى در زبان با تمام مردم و حيا از آنچه كه نزد خدا و مردم قبيح است و خوش اخلاقى با اهل و عيال و مردم .
 از مرگ چه باك
عَنْ أَبى مُحَمَّدٍ الْعَسْكَرِىّ عَنْ آبائِهِ  عليهم السلام قالَ : قيلَ لأَميرِالْمُؤْمِنينَ  عليه السلام مَا الإِسْتِعْدادُ لِلْمَوْتِ : قالَ : أَداءُ الفَرائِضِ ، وَاجْتِنابُ الْمَحارِمِ وَالاْءِشْتِمالُ عَلَى المَكارِمِ ثُمَّ لا يُبالى أَوَقَعَ عَلَى الْمَوْتِ ، أَمْ وَقَعَ الْمَوْتُ عَلَيْهِ وَاللّهِ ما يُبالى ابْنُ أَبى طالِبٍ أَوَقَعَ عَلَى الْمَوْتِ أَمْ وَقَعَ الْمَوْتُ عَلَيْهِ  . امام عسكرى  عليه السلام از پدرانش نقل مى كند : به امير مؤمنان  عليه السلام گفتند : راه آماده شدن براى مرگ چيست ؟ فرمود : اداى واجبات ، دورى از محرمات ، آراسته شدن به مكارم ، بعد از اين باكى نيست كه انسان به كام مرگ درافتد ، يا مرگ
او را بگيرد ، به خدا قسم پسر ابى طالب باكى ندارد كه در كام مرگ افتد ، يا مرگ بر او قرار بگيرد . بازجويى از خود
قالَ بَعْضُ الأَئِمَّةِ : حاسِبُوا أَنْفُسَكُمْ قَبْلَ أَنْ تُحاسَبُوا وَزِنُوا أَعْمالَكُمْ بِميزانِ الْحَياءِ قَبْلَ أَنْ تُوزَنُوا  .
از بعض امامان  عليهم السلام نقل شده : قبل از اين كه به حسابتان برسند ، به حساب خود برسيد و قبل از اين كه كردارتان را وزن كنند ، در ترازوى حيا وزن كنيد .
 حفظ از آلودگى
قالَ أَبُوجَعْفَر  عليه السلام : إِنَّ أَفْضَلَ الْعِبادَةِ عِفَّةُ الْبَطْنِ وَالْفَرْجِ  . امام باقر  عليه السلام فرمود : برترين عبادت نگاه داشتن شكم و شهوت است .
 بالاترين كوشش
عَنْ أَبى بَصيرٍ قالَ : قالَ رَجُلٌ لِأَبى جَعْفَرٍ  عليه السلام : إِنّى ضَعيفُ الْعَمَلِ قَليلُ الصِّيامِذ وَلكِنّى أَرْجُ أَنْ لا آكُلُ إِلاّ حَلالاً قالَ : فَقالَ لَهُ وأَىُّ الإِجْتِهادِ مِنْ عِفَّةِ بَطْنٍ وَفَرْجٍ  . ابوبصير مى گويد : مردى به امام باقر  عليه السلام گفت : من در عمل ضعيفم و روزه هم كم دارم ، اما اميدم به اين است كه جز حلال نخورم ، امام فرمود : كدام كوشش بالاتر از حفظ شكم و شهوت از حرام است ؟ .
 بهشت در مقابل چهار برنامه
عَنْ أَبى عَبْدِاللّهِ  عليه السلام قالَ : قالَ رَسُولُ اللّهِ  صلى الله عليه و آله : مَنْ سَلِمَ مِنْ أُمّتى أَرْبَعَ خِصالٍ فَلَهُ
الْجَنَّةِ : مرنَ الدُّخُولِ فى الدُّنْيا ، وَاتِّباعُ الْهَوى ، وَشَهْوَةُ الْبَطْنِ ، وَشَهْوَةُ الْفَرْجِ  . امام صادق  عليه السلام مى گويد : پيامبر  صلى الله عليه و آله فرمود : از امّتم هركس از چهار برنامه سالم بماند داراى بهشت است. اسير دنيا شدن، پيروى از هواى نفس، شهوت شكم، شهوت عورت .
 حفظ زبان
عَنِ الْباقِرِ ، عَنْ آبائِهِ  عليهم السلام عَنْ أَميرِالْمُؤْمِنينَ  عليه السلام قالَ : لا حافِظَ أَحْفَظُ مِنَ الْصَمْتِ  .
امام باقر  عليه السلام از پدرانش از على  عليه السلام نقل مى كند : نگهبانى براى انسان بالاتر از سكوت نيست  تقواى زبان
 عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ آبائِهِ  عليهم السلام قالَ : قالَ رَسُولُ اللّهِ  صلى الله عليه و آله : إِنَّ عَلى لِسانِ كُلِّ قائِلٍ رَقيباً ،
فَلْيَتَّقِ اللّهَ الْعَبْدُ ، وَلْيَنْظُرْ ما يَقُولُ  . امام صادق  عليه السلام از پدرانش از نبىّ اكرم  صلى الله عليه و آله نقل مى كند: براى زبان هركسى محافظى قرار داده شده ، عبد بايد نسبت به زبانش داراى تقوا باشد و در گفتارش
فكر كند .