از جمله مسائلى كه قرآن مجيد، انسان را به انديشه در آن دعوت مى كند انديشه در خود قرآن عظيم است، شما با مطالعه يك تفسير زنده و جامع، يا با اتصال به اهل قرآن به قرآن راه پيدا كرده و از اين طريق به باز كردن درهاى رحمت حق به سوى خود موفق خواهيد شد.
قرآن مجيد، از تمام مردم دعوت مى كند در عاقبت نيكان و ناپاكان امم گذشته با چشم دل بنگرند و در داستان آنان انديشه كنند، به صورتى كه واقعيت هاى حيات پاكان را در خود تحقق داده و از پليدى پليدان بپرهيزند، در اين زمينه صحيح ترين و سودمندترين داستان ها، داستان هايى است كه قرآن مجيد نقل مى كند و انسان خردمند و متفكر مى تواند با مطالعه دقيق آن داستان ها، در دريايى از معارف قرار گرفته و از اين رهگذر به بهره هاى عالى دنيايى و آخرتى برسد.
من در اين زمينه شما را به تفاسير قرآن و كتبى كه در توضيح حيات انبيا و امم به عنوان قصص يا داستان هاى قرآن نوشته شده، راهنمايى مى كنم و از شرح مفصل اين حقيقت چشم مى پوشم.
در اينجا به ترجمه جملات اول حديث باب تفكر اشاره كرده و دنباله حديث را ادامه مى دهم:
امام صادق عليه السلام مى فرمايد:
به آنچه از دنيا و آنچه از نعمت و مصيبت و حادثه و تلخى ها و خوشى ها گذشته، به نظر عبرت بنگر، ببين آيا از براى كسى از آنچه مربوط به دنيا بوده، چيزى باقى مانده؟
و آيا كسى را از بزرگ و كوچك، غنى و فقير، دوست و دشمن، شاه و گدا مى يابى كه شربت مرگ را نچشيده باشد؟
اى عزيز! آينده را نيز همانند گذشته بدان، آنچه بر گذشته بر همگان رفت، بر آينده و آيندگان هم خواهد رفت، چنانچه آب به آب شبيه است، در اين گذرگاه فقط، خوشا به حال كسى كه به هر چيز و به هر كس به ديده عبرت بنگرد و از اين رهگذر به تصفيه وجود خويش از رذايل و آراستن درون و برون خويش به حسنات، اقدام نمايد.
منبع : پایگاه عرفان
