در «من لا يحضره الفقيه» نقل شده كه:
حاجيان بر سه دسته اند:
دسته اول: كه نصيب و بهره آنان افزون تر است و آن كسى است كه گناهان ما تقدم و تأخر او آمرزيده شود و خداوند او را از عذاب قبر مصون و محفوظ خواهد داشت.
دسته دوم: آنان كه در جنب دسته اول گناهان گذشته اش آمرزيده شود و آينده عمر بايد عمل از سر بگيرد.
دسته سوم: مردى كه در اهل و مالش حفظ شده و در روايت آمده كه وى آن كس است كه حج او قبول نشده .
صدوق بزرگوار روايت كرده:
چون موسى بن عمران حج كرد، از امين وحى پرسيد: براى كسى كه بدون نيت پاك و مال حلال حج انجام دهد چه بهره ايست؟
به جبرئيل خطاب رسيد بگو: حق خود را به او بخشيده و خلق خود را از وى خشنود كنم.
پرسيد: براى كسى كه با قصد صحيح و مال حلال اين برنامه را عمل كند چه سوديست؟
خداوند پاسخ گفت: او را در رفيع اعلا با پيامبران و راستين مردم و شهدا و صالحان قرار دهم و اينان نيكو رفيقانند .
منبع : پایگاه عرفان
