خطبه هشتادوشش نهج البلاغه خطبه اى است كه امير المؤمنين در آن چهل وصف براى اهل خدا بيان كرده است. انسان وقتى در نهج البلاغه يا قرآن غور مى كند، ارزش آن ها را مى فهمد و به نظر من، نهج البلاغه شاهكار انسان در عالم خلقت است. امير المؤمنين در جايى از اين خطبه مى فرمايند:
«و صار من مفاتيح أبواب الهدى و مغاليق أبواب الردى».
يعنى كسانى مثل شيخ كبير كليد باز كردن درهاى رحمت و هدايت خدايند. خداوند به محبوبش آن قدر لطف دارد كه چشم وگوش و دست و زبان و شكم و پوستش را به كليد گشايش درهاى هدايت و رحمت خود تبديل مى كند. آيا تجارتى سودمندتر از اين در دنيا پيدا مى شود كه در قيامت ده ها هزار نفر را جلوى چشم انسان به جهنم ببرند و در عوض او را به اندازه صدها ميليارد نفر تكريم كنند و پاداش دهند؟
اين عاقبت كسانى است كه خداوند آنان را دوست دارد و عاشق آن هاست. آنان كه در زندگى تجربه عشق زمينى را داشته يا احوالات اين دسته از عشاق را ديده اند مى دانند زمانى كه انسان در فضاى عشق قرار مى گيرد، براى معشوقش حدى قائل نمى شود؟ يعنى اگر معشوق بگويد امروز بيا، با وجود اين كه صدها كار مهم دارد، با هزار بهانه كارهايش را تعطيل مى كند و به كار معشوق مى رسد. حالا قياس كنيد اگر خداوند عاشق انسان باشد چه مى شود؟
منبع : پایگاه عرفان
