اميرالمؤمنين عليه السلام مى فرمايد:
بدتر از پول و شهوت، صندلى مقام است كه نمى گذارد آدم به بهشت برود. اين دو سه كيلو چوب نمى دانم چيست كه خيلى ها روى آن نشستند و فرعون، نمرود، بوش و صدام شدند و الا كسى آنها را قبل از نشستن روى اين صندلى نمى شناخت، چون ارزشى نداشتند.
پول را در راه خدا بگذاريد، كه اگر گذاشتيد، به صورت اتوماتيك مى رود، تا به خدا برسد:
«وَتُجهِدُونَ فِى سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَ لِكُمْ وَ أَنفُسِكُمْ ذَ لِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ»
پروردگار مى فرمايد: منِ خدا به توى بنده دارم مى گويم: اين گره خوردنِ به من و پيغمبرم، پول و خودت را در راه من انداختن «خَيْرٌ لَّكُمْ» از همه چيز در اين عالم براى شما بهتر است. خودت كه باطن خودت را نمى بينى، اما منِ خدا كه دارم مى بينم، به تو مى گويم كه تمام دنيا را به تو بدهند، اما آن دو ركعت نماز، اين پولى كه در راه خدا و دين انفاق مى كنى، از همه دنيا براى تو بهتر است؛ «خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ» اگر مى دانستى! ولى چون پشت پرونده را نمى بينى، نمى دانى.
حرف پروردگار ادامه دارد. شما وقتى به من و پيغمبر صلى الله عليه و آله گره خورديد و خودتان و پولتان هم در جاده من افتاد، من اول اين كه: «يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ» از تمام گناهان گذشته شما چشم پوشى مى كنم. بهشت كه آخرين پاداش نيست.
منبع : پایگاه عرفان
