در روايات ما وارد نشده است كه اهل بيت عليهم السلام شب نوزدهم و بيست و يكم از سر شب تا اذان صبح بيدار بوده اند. اما روايت داريم كه شب بيست و سوم ماه مبارك رمضان را فاطمه زهرا عليها السلام يك ظرف آب به دست مى گرفتند و تا مى ديد چشم بچه ها- با اين كه بچه بودند- مى خواهد گرم خواب شود، به صورت آنها آب مى ريخت تا در شب قدر خوابشان نبرد.
و الله، با يك «استغفر اللّه»، قرآن روى سر گذاشتن و خدايا غلط كردم، كار ما درست نمى شود. ما بايد قبل از آمدن، در خود جستجوى كامل كنيم، تا آلودگى هاى خود را بشناسيم. آلودگى ها، در كجاى وجود ما پنهان شده اند؟ براى چه حسد، غرور و كينه در ما لانه گرفته اند؟ زبان ما چرا زبان تهمت و غيبت است؟
پول ما چرا حرام است؟ مگر پيغمبر صلى الله عليه و آله نمى فرمايد: اگر يك درهم و كمتر، مال حرام در خانه كسى باشد، خدا به آن خانه نظر نخواهد كرد؟
منبع : پایگاه عرفان
