على عليه السلام از منزلِ ياد، همواره به منزلِ فكر سفر مى كند. قرآن، فكر على عليه السلام را بيان مى كند كه تا كجا گسترده است:
«وَيَتَفَكَّرُونَ فِى خَلْقِ السَّموَ تِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هذَا بطِلًا سُبْحنَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ»
قدرت انديشه و ژرفاى فكر على عليه السلام تمام آسمان ها و زمين را زير پَر مى گيرد، لذا بر منبر فرمود: به تمام جاده هاى آسمان ها، داناتر از راههاى زمينى هستم؛
«اعْلَم بِطُرُقِ السَّمَواتِ»
اين كار بدن و يك ذره مغز درون جمجمه نيست، بلكه اين كار حضرت حق است كه به اين شكل جلوه كرده است.
تا صورت پيوند جهان بود، على بود |
تا نقش زمين بود و زمان بود، على بود |
|
منبع : پایگاه عرفان