اما كسى كه در كنار اموالش دست بخشنده دارد و از گناه اجتناب مى كند، اين دليل بر آگاهى اوست. اگر آگاه نبود كه صدق معنى نداشت، ما جاده را براى او آسان و هموار مى كنيم، تا تمام كارهاى او به نتيجه برسد:
«فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى و اتَّقَى و صَدَّقَ بِالْحُسْنَى فَسَنُيَسّرُهُ لِلْيُسْرَى »
يك نتيجه آن بهشت است. دومين نتيجه اش محبوبيت بين مردم است. نتيجه ديگر، آبرومندى در بين جامعه است. خيلى نتيجه دارد كه قرآن آنها را بيان مى كند.
يكى از نتايج كار پاكانِ آگاه، محبوبيت در دل مردم است:
«إِنَّ الَّذِينَ ءَامَنُوا و عَمِلُوا الصلِحتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا»
تو اگر بنده پاك و آگاه من باشى، من عشق تو را در همه دل ها پر مى كنم.
شما شايد حتى يك بار هم در خواب ابى عبداللّه عليه السلام را نديده ايد و نمى دانيد كه چه شكلى است، اما چرا اين قدر عاشق امام حسين عليه السلام هستيد؟ من يك روايت عجيبى ديدم، راوى به امام صادق عليه السلام مى گويد: مى خواهم چيزى خدمت شما بگويم، خجالت مى كشم، مثل اين كه براى من سنگين است.
حضرت عليه السلام فرمودند: در محضر امام زمانت، در اين گفتگوهاى مثبت، حيا نكن، بگو. گفت: اكنون كه اجازه داديد، مى گويم. يابن رسول اللّه! من همه شما را دوست دارم، اما حسين عليه السلام را بيشتر دوست دارم. يعنى حس مى كنم كه دلم نسبت به ايشان شكل ديگرى است.
امام صادق عليه السلام فرمود: ما نيز اين گونه هستيم. اين محبت، همان است كه در آيه مى گويد:
«سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا»
من، محبت تو را در دل ها مى ريزم.
منبع : پایگاه عرفان