وَ إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى عَبْدِنا»
پروردگار به پيامبر نفرموده، در كنار قرآن، نبوت را مطرح كند و بگويد: «على نبينا» لكن بايد بگويد: «عَلى عَبْدِنا»؛ يعنى مقام بندگى او به اندازه اى است كه قرآن با همه معانى ملكوتى به قلب ايشان نازل شود، بندگى باعث نزول قرآن شد.
رسالت و نبوت بعد از عبوديت است.
عبادت غير از پيغمبران عليهم السلام باعث كرامت مى شود. كرامت يعنى چه؟ اهل تحقيق بسيار زيبا گفته اند. كرامت يعنى رسيدن عبد به مقام اجابت؛ زيرا خواسته هاى مثبتى كه عبد از خدا دارد، خداوند آنها را در دنيا و آخرت اجابت مى كند. منظور از كرامت معجزه نيست، منظور پديد آمدن خواسته هاى مثبت مى باشد كه تنها در شأن خداوند است، كه اجابت مى كند.
منبع : پایگاه عرفان
