عَنْ أَبى جَعْفَرٍ عليه السلام قالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله وسلم : لَأُعَذِّبَنَّ كُلَّ رَعِيَّةٍ فى الاْءِسْلامِ أَطاعَتْ إِماماً جائِراً لَيْسَ مِنَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ وَإِنْ كانَتِ الرَّعِيَّةُ أَعْمالَهَا بَرَّةً تَقِيَّةً ، وَلاََعْفُوَنَّ عَنْ كُلِّ رَعِيِّةٍ فى الاْءِسْلامِ أَطاعَتْ إِماماً هادِياً مِنَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ وَإِنْ كانَتِ الرِّعِيّةُ فى أَعْمالِها ظالِمَةً مُسيئَةً . امام باقر عليه السلام مى گويد : پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : هر رعيّتى كه در اسلام از پيشواى ستمكار ، پيشوايى كه از طرف خدا نيست پيروى كند ، بدون شك او را دچار عذاب مى كنم ، گرچه آن رعيّت در اعمالش نيكوكار و پرهيزكار باشد و هر رعيّتى كه از پيشواى هدايت كننده به سوى حق ، فرمان ببرد ، او را مشمول بخشش خود قرار مى دهم ، گرچه در اعمالش به خود ظلم كرده و مرتكب بدى شده باشد . اين نكته را نبايد فراموش كرد كه اطاعت از پيشواى برحق ، اراده بر گناه را در آدمى به تدريج ضعيف كرده و گرايش به مسائل حق را در انسان تقويت مى كند . در اين صورت حسنات زياد ، باعث آمرزش سيّئات شده و ريشه گناهان را در وجود انسان خشك مى كند .
بر گرفته از کتاب عرفان اسلامی استاد حسین انصاریان
