حضرت حق ، محبوبى است كه با سر سپردگى به محبت او انسان به درجات رفيعى نائل مى شود ، در اين زمينه حضرت امام صادق عليه السلام در روايتى مى فرمايد : گروهى اسير جنگى را به محضر پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله آوردند ، يكى از اسيران را پيش انداختند تا اعدام شود ، جبرئيل به پيامبر گفت : اعدام او را امروز به تأخير انداز ، او را از اعدام شدن باز داشتند و ديگرى را آوردند و همين طور تا جز او باقى نماند ، او را آوردند تا اعدامش كنند ، جبرئيل گفت : اى محمد ! پروردگارت سلام مى رساند و مى گويد : اين اسير دست تو به مردم طعام مى خوراند و از مهمان پذيرايى مى كند و بر سختى ها و حوادث استقامت مى ورزد و خون بهاى ديگران را ضمانت مى كند ، حضرت به اسير فرمود : جبرئيل از سوى خدا درباره تو اين امور را به من خبر داد و من تو را به اين خاطر آزاد مى كنم و از اعدامت چشم مى پوشم ، اسير به پيامبر گفت : پروردگارت عاشق اين امور است ؟ حضرت فرمود : آرى ؛ اسير گفت : أَشْهَدُ أنْ لاَ إلَهَ إلاَّ اللّه ُ وَأَنَّكَ رَسُولُ اللّه ِ . اى پيامبر سوگند به خدايى كه تو را به رسالت برانگيخت من احدى را از بهره مند شدن از مال و ثروتم محروم نخواهم كرد5 .
هم چنان كه ارزش ها در وجود انسان سبب رسيدن به لطف و احسان و كرم خداوندى است ، امور پست و رذائل سبب محروميت از لطف و رحمت الهى است و در اين عرصه گاه پنهان كارى ها ، براى دفع جريمه ها و كيفرهاى دنيايى و آخرتى سودى ندارد .
منبع : برگرفته از کتاب با کاروان نور استاد حسین انصاریان
