از برخي احاديث استفاده مي شود كه گناهكار حتّي اگر به زشتي و حرمت گناه آگاه باشد، جاهلانه مرتكب آن مي شود چه اينكه اگر آگاهي كامل از زشتي معصيّت داشته باشد هيچ گاه مرتكب آن نمي شود بنابراين، انجام گناه همراه با مرتبه اي از جهالت است. سپس اگر گناهكار به حرمت گناه آگاه باشد و توبه كند و تصميم به ترك گناه بگيرد خداوند توبه او را مي پذيرد.
منبع : پاسخگو
